ﺑﻪ
ﮐﻮﯾﺖ ﺑﺎ دل ﺷﺎد آﻣﺪم ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺗﺮ رﻓﺘﻢ
ﺑﻪ دل اﻣﯿد درﻣﺎن داﺷﺘﻢ
درﻣﺎﻧﺪه ﺗﺮ رﻓﺘﻢ
ﺗﻮ ﮐﻮﺗﻪ دﺳﺘﯽ ام ﻣﯽ
ﺧﻮاﺳﺘﯽ ورﻧﻪ ﻣﻦ ﻣﺴﮑﯿﻦ
ﺑﻪ راه ﻋﺸﻖ اﮔﺮ از ﭘﺎ
در اﻓﺘﺎدم ﺑﻪ ﺳﺮ رﻓﺘﻢ
ﻧﯿﺎﻣﺪ داﻣﻦ وﺻﻠﺖ ﺑﻪ
دﺳﺘﻢ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻮﺷﯿﺪم
ز ﮐﻮﯾﺖ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﺎ داﻣﻨﯽ
ﺧﻮن ﺟﮕﺮ رﻓﺘﻢ
ﺣﺮﯾﻔﺎن ﻫﺮ ﯾﮏ آوردﻧﺪ از
ﺳﻮدای ﺧﻮد ﺳﻮدی
زﯾﺎن آورده ﻣﻦ ﺑﻮدم ﮐﻪ
دﻧﺒﺎل ﻫﻨﺮ رﻓﺘﻢ
ﻧﺪاﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﮐﯽ آﻣﺪی
ای دوﺳﺖ ﮐﯽ رﻓﺘﯽ
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﺎ ﻣﮋده آوردﻧﺪ
ﻣﻦ از ﺧﻮد نیز ﺑﻪ در رﻓﺘﻢ
ﻣﺮا آزردی و ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ
ﺧﻮاﻫﻢ رﻓﺖ از ﮐﻮﯾﺖ
ﺑﻠﯽ رﻓﺘﻢ وﻟﯽ ﻫﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ
رﻓﺘﻢ درﺑﺪر رﻓﺘﻢ
ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺖ رﯾﺨﺘﻢ اﺷﮑﯽ و
رﻓﺘﻢ در ﮔﺬر از ﻣﻦ
ازﯾﻦ ره ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﮔﺮدم ﮐﻪ
ﭼﻮن ﺷﻤﻊ ﺳﺤﺮ رﻓﺘﻢ
ﺗﻮ رﺷﮏ آﻓﺘﺎﺑﯽ ﮐﯽ ﺑﻪ
دﺳﺖ ﺳﺎﯾﻪ ﻣﯽ آﯾﯽ
درﯾﻐﺎ آﺧﺮ از ﮐﻮی ﺗﻮ ﺑﺎ
ﻏﻢ ﻫﻤﺴﻔﺮ رﻓﺘﻢ
نظرات شما عزیزان:
|
تبادل
لینک هوشمند
اﺷﮏ واﭘﺴﯿﻦ
نويسنده: 
